جواب: رومیان 8 : 29-30 به ما می گوید، "زیرا آنانیرا که از قبل شناخت ایشانرا نیز از پیش معین فرمود تا بصورت پسرش متشکل شوند تا او نخستزاده از برادران بسیار باشد. و آنانیرا که خواند ایشانرا نیز عادل گردانید و آنانیرا که عادل گردانید ایشانرا نیز جلال داد". افسسیان 1 : 5 و 11 می گوید، "که ما را از قبل تعیین نمود تا او را پسر خوانده شویم بوساطت عیسی مسیح بر حسب خوشنودی ارادة خود.......که ما نیز در وی میراث او شده ایم چنانکه پیش معین گشتیم بر حسب قصد او که همة چیزها را موافق رای ارادة خود می کند". بسیاری از مردم با این عقیدة از پیش معین کردن شدیدا مخالفت می کنند. بهر حال، سرنوشت یک مطلب کتاب مقدسی است. اما کلید درک آن در این است که این سرنوشت یا از پیش معین شدن از نظر کتاب مقدس چه مفهومی دارد.
کلمة از پیش معین شدن یا سرنوشت در کلام خدا از کلمة یونانی "پروریزو" می آید یعنی قبل از اتفاق تعیین شده است. پس سرنوشت چیزیست که خدا تعیین می کند حتی قبل از اینکه بوقوع بپیوندد. خدا چه چیز را از قبل تعیین کرده است؟ بر اساس رومیان 8 : 29-30، خدا تعیین کرد که افراد بخصوصی بشکل پسرش در آیند، خوانده شوند، عادل شوند، و جلال بیابند. اساسا، خدا از قبل تعیین می کند که افراد بخصوصی نجات بیابند. آیات زیادی در کتاب مقدس وجود دارد که اشاره به انتخاب شدن ایمانداران می کنند (متی 24 : 22 و 31، مرقس 13 : 20 و 27، رومیان 8 : 33 و 9: 11 و 11: 5-7 و 28، افسسیان 1: 11، کولسیان 3: 12، 1 تسالونیکیان 1: 4، 1 تیموتاووس 5 : 21، 2 تیموتاووس 2: 10، تیطس 1: 1، 1 پطرس 1: 1-2 و 2: 9، 2 پطرس 1: 10). سرنوشت یک تعلیم کتاب مقدسی است که خدا با اقتدار خدایی خود انتخاب می کند افراد خاصی نجات یابند.
معمول ترین مخالفت با اعتقاد به سرنوشت مسئلة بی عدالتیست. چرا خدا افراد بخصوصی را انتخاب می کند و بقیه را انتخاب نمی کند.؟ چیز مهمی که باید بیاد داشت این است که کسی لیاقت نجات را ندارد. همة ما گناه کرده ایم (رومیان 3: 23)، و همة ما لایق تنبیه ابدی هستیم (رومیان 6: 23). در نتیجه، خدا کاملا عادل است اگر همة ما را برای ابد به جهنم بفرستد. بهر حال، خدا انتخاب می کند که بعضی را نجات دهد. او نسبت به کسانیکه انتخاب نمی کند بی عدالت نیست، چون آنها آنچه لیاقت آنرا دارند دریافت می کنند. انتخاب خدا بخاطر فیض او نسبت به بعضی بی عدالتی به بقیه نیست. هیچکس چیزی از خدا طلب ندارد، بنابراین، کسی نمی تواند به او اعتراض کند اگر از او چیزی دریافت نکند. مثل این است که شخصی بدون ترتیب خاصی به پنج نفر در بین بیست نفر پول بدهد. آیا پانزده نفری که پولی نگرفتند ناراحت می شوند؟ احتمالا، آیا آنها حق دارند ناراحت شوند؟ نه، چرا؟ چون آن شخص به کسی بدهکار نبود. فقط آن شخص تصمیم گرفته بود نسبت به بعضی سخاوتمند باشد.
اگر خدا انتخاب می کند چه کسی نجات یابد، آیا این ارادة آزاد ما را برای ایمان به مسیح زیر سوال نمی برد؟ کتاب مقدس می گوید که ما حق انتخاب داریم-همة کسانی که به عیسی مسیح ایمان بیاورند نجات می یابند (یوحنا 3: 16، رومیان 10: 9-10). کتاب مقدس هرگز نمی گوید که خدا کسی را که به او ایمان می آورد و یا بدنبال او می گردد رد می کند (تثنیه 4 : 29). به یکنوعی، در سِرِ خدا، سرنوشت با جذب شدن شخص بسوی خدا و ایمان و نجات او دست در دست هم عمل می کنند (یوحنا 6: 44) (رومیان 1 : 16). خدا تعیین می کند که چه کسی نجات خواهد یافت، و ما باید مسیح را انتخاب کنیم تا نجات یابیم. هر دو حقیقت و صحیح هستند. رومیان 11: 33 می گوید، "زهی عمق دولتمندی و حکمت و علم خدا چقدر بعید از غوررسی است احکام او و فوق از کاوش است طریقهای وی."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر