تعمید در روح (نوزائی)، آغاز تجربۀ روحانی است. باید گفت: این تعمید در پی توبه و نجات می آید که در برقراری و تثبیت نجات بفرد مسیحی یاری می رساند! در قرن اول برای مسیحیان نجات حاصل شد و سپس تعمید در روح بوجود آمد که تجربه روحانی فراوانی بهمراه داشت. (اعمل رسولان 2 و 19)! کتاب مقدس بدرستی روشن می کند که نجات به "تعمید روح" می انجامد که این دو ناهمانند ولی لازم و ملزوم اند! فرآیند نجات آنی است و تعمید روحانی پیآمد آن است که توسط روح القدس و بنام مسیح انجام می شود. مهم این است که تجربۀ روحانی ما پر ثمر و نتیجه بخش باشد! گفتنی است که همۀ ما نزد خدا یکسانیم و همۀ مسح شدگان روح القدس را دارند. (رومیان 8: 9)
گرامی ترین، همانا کسی است که ثمرۀ حیات روحانی او خدمتی بی قید وشرط برای جلال خدا و یاری رسانی به انسان دردمند باشد. (متی 25) .. رسالۀ غلاطیان، (5: 22) نشان می دهد که روح القدس کاری درونی را در بطن ایماندار مسیحی آغاز می کند که در زندگی او ثمره ای بشرح زیر ببار می آورد:
بخش اول ثمرۀ روح! شامل: محبت، شادی، آرامش، بردباری، مهربانی، نیکوئی، وفاداری، تواضع و خویشتنداری است. آنچه در مضمون انجیل خود را برجسته می کند. یکپارچگی کار ثمر بخش روح است که بصورت مجموعه ای واحد نمایان می شود! یعنی مجموعۀ این عناوین در خوشه ای واحد تکوین می یابد و از "عطایای" روح که بعدا به آن می پردازیم خود را متمایز می کند. برخی کارشناسان الهیات عنوان ثمرۀ روح را به سه دسته تقسیم می کنند!
الف: در همه ایمانداران مسیحی بگونه ای همگانی محسوس بوده و جلوۀ آن همانا باور به خداوند است!
ب: بگونه ای بارز از مناسبات یک مسیحی با مردم حکایت می کند!
ج: روح القدس بگونه ای اختصاصی در ایماندار کار می کند!
اکنون بجاست بعناوینی که در این مجموعۀ واحد قرار دارد بپردازیم
1- محبت: .... خداوند محبت است (اول یوحنا 4: 8)! از آنجا که باورمند مسیحی به منبع عشق و محبت وصل شده وجودش آکنده از محبت خدا می شود! پولس محبت خدا را عشقی بی شائبه می داند که "او" بی اندکی چشمداشت بما ارزانی می دارد! (رومیان 5: 8). ژرفای این نهر خروشان بینهایت است، "او" ضعیف و منکسر نخواهد شد و علیرغم ضعف های ما با پیگیری تا آنجا پیش می رود تا ما را به شباهت مسیح درآورد آنگاه هر انسانی را بدون توجه به رنگ، نژاد و ملیت دوست می داریم. و هموندان کلیسا را اعضای بدن او می شماریم ....................................
2- شادی! نزد ایماندار لذتی پا برجاست، ممکن است از داشتن دارائی خوشحال باشیم، اما چون دارائی فرسوده شود حسرت می خوریم! وقتی انسان فراموش شده با "توبه" بسوی خالق برگردد، سرشت فرهمند "خداوند" غرق شادی می شود. (لوقا 15: 1 - 32)! بهرمندی از برکات فیض، (انجیل متی 13: 44 و 28: 8 و اعمال رسولان 8: 8)! و اطمینان از همراهی ابدی خداوند مسیح، شادی زاست. (متی 28: 20 و افسسیان 1: 5 - 9)! .................................... .......................
3- آرامش (سلامتی)! عیسای مسیح بصلیب رفت و فدیۀ گناهان ما شد پس اکنون با خدا بصلح رسیده ایم (رسالۀ رومیان 5: 1)! حال دشمن نیستیم بلکه دوستانیم ازاینرو آرامش خاطر داریم. (فیلیپیان 4: 6 و 7)! برخورداری ازآارامش، روابط را با خود، (فیلیپیان 4: 6 و 7) خانواده، (اول قرنتیان 7: 15) کلیسا، (افسسیان 4: 3) و انسانها، (عبرانیان 12: 14) سامان می بخشد ....... ....
4- بردباری! باید گفت تحمل ناملایمت و رفتار انسانها مستلزم بردباری است ولی چون روح القدس حامل بردباری است کاری می کند که بتدریج این ویژگی در ما ظاهر شود. ! (یوئیل 2: 13) ...........
5- مهربانی! این خصلت از آن خداوند است و از اینرو از مسیحی مومن در خواست می کند آنگونه که دوستی خدا را تجربه می کنند، با دیگران مهربان باشد.! که حکمی "التزام آور" از جانب مسیح خداوند است! (مزمور 136) ............................................... ...............................................
6- نیکوئی! نیکوئی و مهربانی یکی نیستند! نیکوئی به خیر و صلاح نزدیکتر است. و معنی مقابل آن بدخواهی می شود! خدا پسر خود را داد، تا نجات را فراهم کند، این عالی ترین نیکوئی در حق بشر بود! انتشار این خبر ما را، به نیکوکاران پیوند می زند! ...................................... ...............
7- وفاداری! خدا به وعده های خود امین بوده و قابل اعتماد است، همدلی مسیحی با روح القدس او را در تکوینی تدریجی امین و قابل اعتماد می کند. (اول تیموتائوس 1: 12 و دوم تیموتائوس 2: 2) .. 8 - تواضع! اصطلاح خاکی بودن یا دست پائین گرفتن و از حق خود گذشتن از نشانه های فروتنی است. شستن پای شاگردان (انجیل یوحنا 13: 4-11 متی 18: 4 و غلاطیان 6: 1)! ...................
8- خویشتنداری! شاید مهمترین کار روح القدس پرورش این ویژگی در فرد مسیحی است گر چه ما در جهانی غیر روحانی بسر می بریم نباید به جنبه های فریبندۀ آن متمایل شویم. مزمور اول ...... بخش دوم، عطایای روح! -
آیۀ کلیدی: هر کس را ظهور روح بجهت منفعت عطا میشود. روح القدس بیان حکمت می بخشد و بدیگری دانستن اسرار ایمان قوی قدرت شفا انجام معجزه عطای نبوت، قدرت تشخیص روح، سخن بزبانها، ترجمۀ زبانها، اما تمام این عطایا از طرف یک روح یعنی روح القدس است (اول قرنتیان 12: 7-12 ) بهر کدام از ما خداوند هدیۀ ویژه ای می بخشد که می بایستی از آن برای بنای کلیسا و جلال خداوند و خدمت بدیگران، استفاده کرده و از داشتن آن بدیگران نباید فخر فروشی کنیم!
گرامی ترین، همانا کسی است که ثمرۀ حیات روحانی او خدمتی بی قید وشرط برای جلال خدا و یاری رسانی به انسان دردمند باشد. (متی 25) .. رسالۀ غلاطیان، (5: 22) نشان می دهد که روح القدس کاری درونی را در بطن ایماندار مسیحی آغاز می کند که در زندگی او ثمره ای بشرح زیر ببار می آورد:
بخش اول ثمرۀ روح! شامل: محبت، شادی، آرامش، بردباری، مهربانی، نیکوئی، وفاداری، تواضع و خویشتنداری است. آنچه در مضمون انجیل خود را برجسته می کند. یکپارچگی کار ثمر بخش روح است که بصورت مجموعه ای واحد نمایان می شود! یعنی مجموعۀ این عناوین در خوشه ای واحد تکوین می یابد و از "عطایای" روح که بعدا به آن می پردازیم خود را متمایز می کند. برخی کارشناسان الهیات عنوان ثمرۀ روح را به سه دسته تقسیم می کنند!
الف: در همه ایمانداران مسیحی بگونه ای همگانی محسوس بوده و جلوۀ آن همانا باور به خداوند است!
ب: بگونه ای بارز از مناسبات یک مسیحی با مردم حکایت می کند!
ج: روح القدس بگونه ای اختصاصی در ایماندار کار می کند!
اکنون بجاست بعناوینی که در این مجموعۀ واحد قرار دارد بپردازیم
1- محبت: .... خداوند محبت است (اول یوحنا 4: 8)! از آنجا که باورمند مسیحی به منبع عشق و محبت وصل شده وجودش آکنده از محبت خدا می شود! پولس محبت خدا را عشقی بی شائبه می داند که "او" بی اندکی چشمداشت بما ارزانی می دارد! (رومیان 5: 8). ژرفای این نهر خروشان بینهایت است، "او" ضعیف و منکسر نخواهد شد و علیرغم ضعف های ما با پیگیری تا آنجا پیش می رود تا ما را به شباهت مسیح درآورد آنگاه هر انسانی را بدون توجه به رنگ، نژاد و ملیت دوست می داریم. و هموندان کلیسا را اعضای بدن او می شماریم ....................................
2- شادی! نزد ایماندار لذتی پا برجاست، ممکن است از داشتن دارائی خوشحال باشیم، اما چون دارائی فرسوده شود حسرت می خوریم! وقتی انسان فراموش شده با "توبه" بسوی خالق برگردد، سرشت فرهمند "خداوند" غرق شادی می شود. (لوقا 15: 1 - 32)! بهرمندی از برکات فیض، (انجیل متی 13: 44 و 28: 8 و اعمال رسولان 8: 8)! و اطمینان از همراهی ابدی خداوند مسیح، شادی زاست. (متی 28: 20 و افسسیان 1: 5 - 9)! .................................... .......................
3- آرامش (سلامتی)! عیسای مسیح بصلیب رفت و فدیۀ گناهان ما شد پس اکنون با خدا بصلح رسیده ایم (رسالۀ رومیان 5: 1)! حال دشمن نیستیم بلکه دوستانیم ازاینرو آرامش خاطر داریم. (فیلیپیان 4: 6 و 7)! برخورداری ازآارامش، روابط را با خود، (فیلیپیان 4: 6 و 7) خانواده، (اول قرنتیان 7: 15) کلیسا، (افسسیان 4: 3) و انسانها، (عبرانیان 12: 14) سامان می بخشد ....... ....
4- بردباری! باید گفت تحمل ناملایمت و رفتار انسانها مستلزم بردباری است ولی چون روح القدس حامل بردباری است کاری می کند که بتدریج این ویژگی در ما ظاهر شود. ! (یوئیل 2: 13) ...........
5- مهربانی! این خصلت از آن خداوند است و از اینرو از مسیحی مومن در خواست می کند آنگونه که دوستی خدا را تجربه می کنند، با دیگران مهربان باشد.! که حکمی "التزام آور" از جانب مسیح خداوند است! (مزمور 136) ............................................... ...............................................
6- نیکوئی! نیکوئی و مهربانی یکی نیستند! نیکوئی به خیر و صلاح نزدیکتر است. و معنی مقابل آن بدخواهی می شود! خدا پسر خود را داد، تا نجات را فراهم کند، این عالی ترین نیکوئی در حق بشر بود! انتشار این خبر ما را، به نیکوکاران پیوند می زند! ...................................... ...............
7- وفاداری! خدا به وعده های خود امین بوده و قابل اعتماد است، همدلی مسیحی با روح القدس او را در تکوینی تدریجی امین و قابل اعتماد می کند. (اول تیموتائوس 1: 12 و دوم تیموتائوس 2: 2) .. 8 - تواضع! اصطلاح خاکی بودن یا دست پائین گرفتن و از حق خود گذشتن از نشانه های فروتنی است. شستن پای شاگردان (انجیل یوحنا 13: 4-11 متی 18: 4 و غلاطیان 6: 1)! ...................
8- خویشتنداری! شاید مهمترین کار روح القدس پرورش این ویژگی در فرد مسیحی است گر چه ما در جهانی غیر روحانی بسر می بریم نباید به جنبه های فریبندۀ آن متمایل شویم. مزمور اول ...... بخش دوم، عطایای روح! -
آیۀ کلیدی: هر کس را ظهور روح بجهت منفعت عطا میشود. روح القدس بیان حکمت می بخشد و بدیگری دانستن اسرار ایمان قوی قدرت شفا انجام معجزه عطای نبوت، قدرت تشخیص روح، سخن بزبانها، ترجمۀ زبانها، اما تمام این عطایا از طرف یک روح یعنی روح القدس است (اول قرنتیان 12: 7-12 ) بهر کدام از ما خداوند هدیۀ ویژه ای می بخشد که می بایستی از آن برای بنای کلیسا و جلال خداوند و خدمت بدیگران، استفاده کرده و از داشتن آن بدیگران نباید فخر فروشی کنیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر