ده یک؛ آنچه ما به خدا بر می گردانیم

کلمه ده یک، به عهدعتیق برمی گردد. بنا برحکم شریعت یهود، آنها وظیفه داشتند ده درصد از محصول یا هر چه به دست آورده اند را به هیکل تقدیم کنند. (لاویان 27: 30؛ اعداد 18: 26؛ تثنیه 14: 24؛ دوم تواریخ 31: 5). برخی، ده یک را در عهد عتیق، نوعی مالیات برای کاهن و لاویان در خدمت کهانت میدانند. درعهد جدید، حکم یا حتی سفارشی مبنی بر رعایت قانون ده یک وجود ندارد. پولس میگوید که ایمانداران بخشی از درآمد خود را کنار بگذارند تا کلیسا را حمایت کنند (اول قرنتیان 16: 1-2) ولی شما با پرداخت آن اعتماد خود را به خدا اعلام کرده و دیگر جای نگرانی ندارید  و مهمترین مساله رابطه ای است که در شادی  با خدا برقرار کرده اید؛  شما نمی توانید خود را برکت دهید ، چون این کار خودِ خداست؛ او در کلام گفته است که من به زندگی شما برکت می دهم.