آمُرزش گناهان چیست و چرا من به آن احتیاج دارم؟

"آمُرزش" یعنی پاک کردن، گذشتن از تقصیر، و بخشیدن قرض. زمانی که به کسی گناه کرده باشیم، از او بخشش می طلبیم تا آن رابطۀ صدمه دیده را دوباره احیا نمائیم. آمُرزش چیزی نیست که شخص خاطی مُستحّق آن باشد. در واقع هیچکس لیاقت بخشش را ندارد. آمرزش عملی است ناشی از محبت، رحمت، و فیض. آمرزش تصمیمی است که شخص بخشنده نسبت به شخص خاطی اتخاذ می کند. او، علی رغم تمام بدی هائی که از شخص خاطی دیده است، تصمیم می گیرد تا هیچ ادعائی بر علیه او نداشته باشد.

کتابمقدس تعلیم می دهد که همۀ ما مُحتاجیم که خدا گناهانمان را ببخشد. ما آدمیان، همه گناه کرده ایم. خدا در جامعه 20:7 اعلام میکند: "زیرا مَرد عادلی در دنیا نیست که نیکوئی ورزد و هیچ خطا ننماید." در اول یوحنا 8:1 می خوانیم: "اگر گوئیم که گناه نداریم، خود را گمراه می کنیم و راستی در ما نیست." گناه، به هر صورت که باشد، سرکشی و یاغیگری به ضّد خداست (مزمور 4:51). در نتیجه، همۀ ما، بطور جدی مُحتاج آمُرزش الهی هستیم. اگر گناهان ما آمرزیده نشوند، تمام ابدیت را در عذاب بسر خواهیم برد؛ عذابی که نتیجۀ گناهان خود ماست (متی 46:25 ؛ یوحنا 36:3).