1. چون دستور خداست.
در متی 28: 19عیسی مسیح، خواهش و التماس نکرد بلکه دستور داد تا این مأموریت بزرگ را صد در صد انجام دهیم " پس رفته، همه امّت‌هـا را شاگـرد سازيـد و ايشـان را بـه اسمِ اب و ابن و روح‌القدس تعميد دهيد "
2. چون فریادی از عمق جهنم به گوش ما می رسد.
افرادی که بدون ایمان به عیسی مسیح و آمرزش گناهان جان سپردند، از ته جهنم فریاد بر می آورند که به داد بستگانشان برسیم.
این وظیفه ما است. عیسی مسیح کارش را تمام کرد و حال نوبت ماست تا این پیغام نجات بخش را به دیگران برسانیم.
لوقا 16: 27و28 " ثروتمند گفت: ای پدرم ابراهيم، پس التماس می كنم كه او را به خانه پدرم بفرستی، تا پنج برادر مرا از وجود اين محل رنج و عذاب آگاه سازد، مبادا آنان نيز پس از مرگ به اينجا بيايند! "
3. چون احتیاج و نیاز مردم دور اطراف ما می باشد.
اعمال رسولان 16: 9 " شبی پولُس را رؤيايی رخ نمود كه شخصی از اهل مكادونيه ايستاده، بدو التماس نموده گفت: «به مكادونيه آمده، ما را امداد فرما "
اشتیاق مردم شناخت حقیقت است. عده ای به پوچی این زندگی پی برده اند، اما کسی نیست تا آنها را از حیاتی که مسیح می بخشد آگاه سازد. من و شما لازم نیست که مانند پولس حتما خواب و رویا ببینیم تا مردم را امداد کنیم. اگر به دور و اطراف خود خوب نگاه کنیم متوجه احتیاج آنها خواهیم شد. پس مانند مسیح دنبال آن یک گوسفند گمشده برویم تا گرگی بر آن حمله ور نشود.
4. و آخرین نکته محبت و رحم ما نسبت به مردم است که ما را وادار می کند تا حتما بشارت بدهیم.
2 قرنتیان 5: 14 " زيرا محبّت مسيح ما را فرو گرفته است، چونكه اين را دريافتيم كه يك نفر برای همه مرد پس همه مردند. و برای همه مرد تا آنانی كه زنده‌اند، از اين به بعد برای خويشتن زيست نكنند بلكه برای او كه برای ايشان مرد و برخاست "
آیا برای مردم "درد زه" داریم؟ آیا آنها را دوست داریم؟ بجای محکوم کردن، باید دست خودمان را دراز کنیم تا به داد آنها برسیم. با اعمال و سخنان خود به آنها بشارت دهیم.
در امثال سلیمان11: 30 چنین می خوانیم "... كسی كه جانها را صيد كند حكيم است"
خداوند در این سال جدید این امر مهم را دوباره به ما یادآوری می کند. نگوئیم اول به خودم و به خانواده ام برسم و بعد بشارت بدهم، این عالی و الزامی است ولی خداوند می خواهد در حالی که ما به خودمان و به خانواده مان رسیدگی می کنیم بشارت هم بدهیم. چون اگر صبر کنیم تا همه چیز به وفق مراد ما باشد، هرگز نمی توانیم بشارت دهیم.
" آنگاه به شاگردان خود گفت: «حصاد فراوان است ليكن عَمَله كم. پس از صاحب حصاد استدعا نماييد تا عَمَله در حصاد خود بفرستد». " متی9: 37
" زيرا هر كه نام خداوند را بخواند نجات خواهد يافت. پس چگونه بخوانند كسی را كه به او ايمان نياورده‌اند؟ و چگونه ايمان آورند به كسی كه خبر او را نشنيده‌اند؟ و چگونه بشنوند بدون واعظ؟ و چگونه وعظ كنند جز اينكه فرستاده شوند؟ چنانكه مكتوب است كه «چه زيبا است پايهای آنانی كه به سلامتی بشارت می‌دهند و به چيزهای نيكو مژده می‌دهند». " رومیان10: 13ــ15
خدا شما را برکت دهد و چشم و گوش روحانی شما را برای این امر مهم باز کند.
آمین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر